آدمها می آینـد... گــاهی در زنـدگی ات ميمانند ؛ و گـاهی در خاطره ات ؛
آن ها كه در زنـــدگی ات می مانند همسفر می شونـــد ؛ آنها كه در خاطرت می مانند كوله پشتی تمام تجربياتت برای سفر ؛ گــاهی تلخ ؛ گــاهی شيرین ؛ گــاهی با يـادشان لبخند ميزنی ؛ گاهی يادشان لبخند از صورتت برمی دارد ؛ اما تولبخند بزن به تلخ ترين خـاطره هـايت ؛ آدمها می آینـد ؛ و اين آمـدن بايـد رخ دهد ؛ تا توبــدانی ؛ آمدن را همه بلدند این مانـدن است كه هنرمی خواهد...
مرا باد آفریدند، تو را باران...!
تورا باد برد، مرا باران....!
کوله بارم را، خواهم بست....!
امروز هم مثل همیشه،...!
دیروز خوبی نخواهد بود.....!
تو همنشین بادی و من همنشین باران....!
و فردا...!
هم باد خواهد آمد و هم باران....!
آمار
وب سایت: